yazıyorum yazıyorum da .....

Kendime Not:Biraz sakin olmalısın.İnsanların ne dediğiyle yaşayamazsın.Azıcık toparlan!!!




artık bir blogum varya sürekli yazma isteği ne yazsam düşüncesi böyle bi havalar falan...2 gündür ne yazayımdan daha fazla sorduğum bir sorum var benim: neden yazıyorum?


 Neden mi yazıyorum inanın bende bunu defalarca kendime sordum.Her soruşumda aynı cevaplar aldım kendimden.
çok mu yetenekliyim? yoo...
yazdıklarım çok mu faydalı ? yoo..
insanlar benim yazdıklarımı okumasalar çok şey kaybederler mi? yoo..
şuan öyle bi durumdayımki arkadaşlarıma sürekli okudunuz dimi yazılarımı diyip duruyorum görmedim diyene link atıyorum elimden gelse sokakta gördüğüm insana git de benim blogumu oku diye yalvarıcam...ama bu hiç tarzım olan bi davranış değil tabi..
ben yazıyım isteyen okusun..


Yazmak iyi geliyor çoğu zaman.acılarını unutturuyo insana.Kendini tanıma olanağı sağlıyo.karşısındakini bir dost bir sırdaş olduğunu düşünüp yazıyo insan..


bir de şu var unutkanım ben… Hemen her şeyi unutabilme yeteneğine sahibim..bazen en gereksiz detayları bile unutmam  bazen öyle bir şey anlatırlarki bunu nasıl unutmuşum ben diye kendi kendime kızar dururum... Çok dertliyim bu konuda...
mesela beni çok kırdığını bildiğim birini görünce neden kırdığını anımsayamadığım için bir şey olmamış gibi davrandığım olmuştur..


el yazısı yazmaya üşenince bide bi kaç arkadaşım gerekli gazı da verince blogumu açmış bulundum...
şimdilerde konu sıkıntısı çekmekteyim hergünümü her anımı yazamam biliyorum her arkadaşımı tek tek anlatamayacağımında farkına vardım ee önümde bilgisayar kalakaldım... ve işte şimdi bu yazı çıkıyor ortaya..




bu ara ekstra dengesizim havalardanmıdır nedir anlamadım sürekli gülerken bi an bi bakıyorum kim bilir kaç dakikadır yanımdakileri dinlemiyorum..kafamda neler neler kurmuşum neleri dert edinmişim beş dakikada...
ve her zamanki gibi belli etmeme çabasındayımm




bir melankolidirki gidiyor




içim dışım birdir benim diye söylenirken ne oldu da içim dışım ters yönlerde ilerlemeye başladılar?




olması gereken çizilmiş yolları böyle miydi?


yoksa ikisi de birlikte olmaktan sıkılmışlar mıydı?


yok yok.. bence yan yana yürümenin yorgunluğundan sıyrılmak istediler...


şimdi onların keyfi yerinde..


şimdi ben bu kapalı havada çözemediğim bir ruh hali içindeyken mantıklı düşünememenin verdiği salaklık ile söyleyebilirim ki
"içinden geçeni tutmamak gerekir..."


neyse...


mutluluklar çok güzel 


Blogumu seviyorum…


Burası benim…

İyi ki almışım diyorum.....