insanın öteki yarısını bulması gibisi yoktur :)

lise 2 yılları..artık nasıl ağır bi ergenlik geçiriyosam nasıl bir psikolojideysem şimdilerde ruhikizim diye tabir ettiğim arka sıramda oturan azra gökovalı ya utana sıkıla sen beni sevmiyosun dimi accayip negatif enerji alıyorum senden demiştim..ve bunu söylediğimde azra beni sevmeye başladı biliyorum:)

ruh ikizim diyorum çünkü biz arkadaşlığı yakın arkadaşlığı falan aştık biliyorum. tabiiki yakın arkadaşlar bir bakıştan bir hareketten ne demek istediğini kızdığını üzüldüğünü vs anlar ama bizim azrayla bakışlarımızla uzun uzun konuşmuşluğumuz vardır. lise sondaydık hemen hemen 7/24 beraberdik ve şuan tam hatırlayamadığım bi olay karşısında kimseye çaktırmadan ortak bir karar vermemiz gerekiyordu o sınıfın kapısındaydı ben sırada oturuyodum ciddi ciddi düşünce okuma mı diyim telepati mi diyim biz o gün içimizi okuyarak aynı tepkiyi verme kararı almıştık.o gün bugündür iflah olmuyoruz zaten..
-şimdi bişey derdim ama zaten biliyosundur ne diceğimi
+hissetmişsindir zatende olsun anlatayım dedim vb..:)
aynı anda aynı mesajı atmak aynı şeyi söylemek aynı olaya gülmek -ama öyle gülmek ki ikimizden başka kimse bilemez aslında neye güldüğümüzü- falan artık çok normal şeyler bizim için..tabu oyununda 30 saniyede 6 kelimeyi ard arda bilmişliğimiz var bizim hep övünürüz zaten bununla :)

kendisine ruh ikizim desemde şuan tıp okuyan ve bu kadar başarılı olan birinin benim gibi bir çatlakla ne işi olur diye düşünebilirsiniz.ama aslında tıp kazanmasında önemli bir payım vardır.isterseniz sorun kendisine..bir ergen tribimle aylarca küs kaldık ve zavallım artık bensiz nasıl sıkıldıysa kendini derslerine vermiş tıp kazanmış.çokta iyi etmiş o yüzden bir kere daha gururla söylüyorum iyiki küsmüşüz=)
bizim yaşadıklarımız satırlara bloglara sığmaz ama hem kalıcı olsun hemde açılış yazımda yazdığım gibi arkadaş konusunda ne kadar şanslı olduğumu görün istediimm :)

lisede aynı sınıf aynı sıra aynı dershane hep beraberdik öyle çok sevgi dolu canımlı cicimli değildik ama ''bence'' en güzel anılarımız hep beraberdir ne duyarsak ne yaşarsak ilk birbirimize anlatırdık  okulu/dershaneyi ektiyse birimiz diğerimizin attığı mesaj ''kimlesin köpek:D '' olurdu göstermesekte işte böyle severdik biz birbirimizi:)
sürekli beraberken ne doğum günü ne yılbaşı birbirimize hiç hediye alamadık mesela..en sonunda baktık olmuyo biz zaten birbirimizin hediyesiyiz yaa diyip vazgeçtik uğraşmaktan.(kesinlikle bu kadar duygusal değiliz)
şimdi çook özlediğim starbucks keyfimiz vardı bizim.

+öğlen yemek yemeyelim çıkışta oraya gidelim? 
- tamam




+azraa yarıınn starbucksta buluşmalıyız mutlaka!! 
-yine mi yaa başka yermi yok.kaçta? :D

en parasız zamanlarımızda bile bu olayımızdan hiç vazgeçmedik :)


liseden konuşmayarak mezun olduk. azra bıraktı gitti ıspartalara. ben aynı çevrede devam.yanımdakiler değişti mekanlar aynı.her yerde bi anı bi rezillik bi komiklik bi kahkaha..
yine böyle anılarla dolu bi günde dayanamayıp mesaj attım. dedim kızım nereye gitsem kendi kendime gülüyorum.kimse neye güldüğümü anlamıyo anlatıyorum şimdi böyle anlatınca komik olmadı ama aslında çok komikti durumları falan.biz barışalım olmıycak bu böyle. ve bir daha hiç susmadık... hakkaten susmuyoruz. avea sms paketleri saolsun :)
şuan azrayı hiç görmeyen arkadaşlarım çok iyi tanıyolar yolda görseler selam verirler. bence benimde ıspartada küçümsenmeyecek kadar bi ünüm var :P
biz iki ayrı şehirde daha bi barışık daha bi dost daha bi ikiz olduk anlayacağınız.. hatta inanmayacaksınız ama birbirimize hediye bile alıp yolladııkk :)
içine yazılan aynı not bize yine yok artık dedirttii 
iyiki doğdun mutlu yıllar falan değildi tabiki o not. cümleyi aynen yazıyorum:
görüşmeyeli yazım çok bozulmuş dimi ?
yaa biz işte böyle ikiziz :)


tam olarak en son geçen sene bu günlerde görüşmüştük starbucks zaafından yararlanarak onu bize gelmeye ikna etmiştim şimdi de gün sayıyorum az kaldı gelmesine :) bu sefer tüm planlar hazır geldiğinde bir post daha yazacağımdan eminim :) bol fotograflı olmasına özen göstericem şimdilik liseden kalma fotolarla idare ettim :)
şimdilik bu kadar yazmış olayım daha azraya yazı yazdığımı girip okumasını söyliycem  :)